Lastan semajnfinon ni promenis laŭ la esplanado apud la moskeo. Estis la ferioj por la marokaj lernejoj. Estis multe da homoj kaj infanoj. La etoso kaj la lumo estis agrabla. Mia bofratino manĝis helikojn kun spica supo. Vespere ni televidis filmojn ĉe mia bofamilio.
Dimanĉon 14-an de januaro, mia amiko, sia filino kaj mi ekskursis en Osaŭo valo en la Pireneoj. Ni surpiedigis neĝŝuo. Nia ekskurso komenciĝis je la altitudo de 1300 metroj. Ni marŝis dum du horoj ĝis 1600 m. Ni observis birdoj, blankdorsan buntpegon, kaj montaran remaĉbeston, izardon, simile al ĉamo. Ni haltis en la kabano de Aregatju. Mi kreis fajron en la kameno de la kabano kaj mia amiko preparis sandviĉojn. Tio estis neforgesebla ekskurso.
Vendredon, la 12-an de januaro, mi iris endoman rokgrimpadon kun mia amiko. Poste mi promenis en Paŭo. Antaŭ la Pireneoj mi meditis. Sekve mi iris legi en la biblioteko de Paŭo. La biblioteko estas granda kaj agrabla. Fine mi promenis en la Tonnet librajo, kiu estas tre bela kaj havas bonajn librojn.
Sabaton, la 13-an de januaro, mi iris ĉe amikoj en Eŭskujo. Mi vizitis la urbon de Kanbo. Poste, ni veturis al la Artzamendi monto. La vojo estis malvasta kaj sinua laŭ la Laĉea rivero. En ĉi tiu ejo, estas multe da muskoj kaj filikoj, kiuj kreskas sur arboj. Al la Artzamendi monto, ni vidis eŭskajn kuri liberajn poneojn nomiĝitajn en Eŭska Pottok. Ni paŝis ĝis krutaĵoj, kie nestiĝas ansergrifoj. Ni ankaŭ observis ruĝaj milvoj, korakoj kaj herbejpipio. Miaj amikoj estas natursciencistoj. Do estas facile kun ili lerni multaj detaloj.
Mi restis tri tagojn en la urbo Talence, proksime de Bordozo. Mi estis ĉe mia amikino kaj kolegino por labori iomete kaj havi bonan tempon. Marde neĝo falis. Nun mi ĵus alvenis trajne al Paŭo, apud la Pireneoj.
Malgraŭ la pluva kaj malvarma vetero, ni veturis ĝis la plaĝoj de Les Petites Dalles kaj Les Grandes Dalles en Normandio. Ĉi tiuj ambaŭ vilaĝoj havas belajn malnovajn vilaojn, la plej multaj el kiuj estas duaj hejmoj. La vorto Dalle venus de la norena lingvo “dalr” por indiki valon.
Hodiaŭ mi tagmanĝis bongustan salaton kun terpomoj, haringaĵo kaj fumaĵita trutaĵo, kuirita de mia bofrato. Poste ni butikumis en Fecamp. Mi vidis la plaĝon kun vespera lumo. Mia bofamilio donacis al mi belan lignan globkrajonon. Mi ĵus uzis ĝin por skribi esperante sur mia kajero. Mia bofratino estas nun interesa por lerni Esperanton. Mi estas tre feliĉa. La vespero estas malvarme. Do ni lignofajris en la kameno.
Hieraŭ mi vojaĝis per trajno de Araso al Fecamp en Normandio. Mi faris halton en la stacidomo de Rueno. Mi gastas ĉe mia bofratino kaj ŝia edzo. Mia bofrato montris al mi la laboron, kiun li faris en sia domo. Li konstruis insertan kamenon kaj instaladis tubojn por varmigi plurajn ĉambrojn. Hodiaŭ ni ricevis viziton de la kuzo de mia bofrato, kiu interesiĝas pri malnovaj aŭtoj. Li havas malnovan Renault 16.
Miaj deziroj por la nova jaro
Mi deziras, ke ni povu doni varmon kaj lumon al niaj intimuloj. Mi deziras, ke ni havu pli da pacon inter homoj, kun ĉiuj estaĵoj, kaj kun nia Tero. Mi deziras, ke ni estu pli multaj en Esperantujo. Mi esperas, ke ni estu pli sindonaj. Mi kampanjas por libera kaj kunuzita scio.
Hodiaŭ posttagmeze, mi vizitis la kristnaskan merkaton de Araso en norda Francio. Ĝi estas tre bela merkato. La iluminadoj estas impresaj.
Mia flugo iris bone. Post la ekflugo, la aviadilo sekvis la marokan atlantikan marbordon okcidente. La suno brilis malantaŭ ni, ĉar ni iris norden. La vidbildo estis beleca kaj tiel klara, ke mi povis vidi la montarojn de Meza Atlaso. Poste, la flugplano sekvis rekta linio tra Madrido, San Sebastiano, Bordeaux, kaj Parizo. Mi ankaŭ ekvidis la vaksantan giban lunon tra la fenestro. Unufoje, amikino diris al mi, ke ĉiam estas agrable super la nuboj. Ĉi tiu frazo devenas de kanto de la franca kantistino Zaho de Sagazan.