Nedomeblaj silentoj revo cizelita
ascendanta konscio
proksime al la adoba templo
surgenue malkvietaj ni trinkas ĉe la fonto mutajn akvojn de niaj sekretaj rememoroj
evitmovada spirito niaj pensoj drivas
enigmaj fadenfaskoj
ni devas iri trans la rokojn kaj la sablan polvon je la voko de la gibaj lunoj en la dezerto de niaj originoj
sen magneta punkto sen fiksa stelo nedireblaj noktoj